Sunday, December 23, 2018

«Քոչարյանին անհապաղ ազա՛տ արձակել». բողոքի ցույց Ստեփանակերտում


Դեկտեմբերի 22-ին Ստեփանակերտի Շառլ Ազնավուրի անվան հրապարակում տեղի ունեցավ «Ազատություն Քոչարյանին» խորագրով բողոքի ցույց:
Ցույց վարողն Արցախյան շարժման ակտիվիստ, Արցախի պետական համալսարանի ֆիզիկայի դասախոս Գրիգորի Աֆանասյանն էր:
«Ցույցը մենք ենք կազմակերպել»,-ասաց Աֆանասյանը:
«
Մենք պահանջում ենք Քոչարյանին անհապաղ ազա՛տ արձակել, սա Արցախի ձայնն է:
Ոչ ոք իրավունք չունի մեր վաստակավոր մարդուն պատերի մեջ պահել, Քոչարյանը դրան արժանի չէ: Այն մարդիկ, ովքեր պատերազմ չեն տեսել, ու չեն տեսել ռումբերից առաջացած Ստեփանակերտի ավերակները, հարազատների չարչարանքներն ու կսկիծըհիմա հողի խորքից լսվում է մեր զոհված ընկերների վրդովմունքի աղաղակը…,- հուզմունքը զսպելով՝ խոսքը կիսատ թողեց Աֆանասյանը, - ազատություն, Ռոբերտ Քոչարյանին»:
Ելույթ ունեցողների շարքում էին Ստեփանակերտի թիվ 7-րդ դպրոցի ռուսաց լեզվի ուսուցիչ Վերա Խաչատուրյանը, շարժման ակտիվիստ ներկայացած Ալեքսանդր Հայրապետյանը, Ստեփանակերտի Մեսրոպ Մաշտոց համալսարանի ռեկտոր Դոնարա Գաբրիելյանը:
«
Ես խնդրում եմ անհապաղ ազատ արձակել այդ մարդուն, և ինչու՞, մի պահ մտածեք, մի պահ մտածեք, որ դարավոր թշնամի շուն թուրքը մեզանից մի քանի մետր հեռավորության վրա, իրեն ավելի ճոխ է զգում ու լավ, երբ տեսում է, որ ազգի հերոսին ազգն է դատապարտում: Խնդրում եմ մինչև վերջ կանգնենք ու մեր պայքարը շարունակենք, ազատություն Ռոբերտ Քոչարյանին, հայոց ազգի մեծն մարդուն»,- գոչեց Ալեքսանդր Հայրապետյանը:
Երբ Ալեքսանդր Հայրապետյանից հետաքրքրվեցի արդյոք Ռոբերտ Քոչարյանին մարտի 1-ի գործի շրջանակներում մեղադրանք առաջադրելը սխա՞լ է համարում, նա ասաց, որ չի կարող պատասխանել, քանի որ ոչ մի բան չգիտի մարտի 1-ի մասին:
«
Մայր Հայաստանում տեղի ունեցող դեպքերի, այսօրվա իշխանությունների գործողությունների պատճառով զայրացած եմ: Եթե պարոն Քոչարյանը մեղավոր է, թող ապացուցեն ու նոր բռնեն, նրանք միշտ հակառակն են անում՝ ձերբակալում են ու նոր ապացույցներ փնտրում: Ամենացավալին այն է, որ մարդուն դեկտեմբերի 7-ին են ձերբակալել, այն մարդուն, որ դեմքով կանգնել է դեպի երկրաշարժի գոտին ու ասել. «Մենք պիտի ամեն ինչ անենք, որպեսզի Հայաստանում աղետի գոտի չլինի»,- իր ելույթում ասաց Ստեփանակերտի Մեսրոպ Մաշտոց համալսարանի ռեկտոր Դոնարա Գաբրիելյանը ու հավելեց, որ նման Հայաստանի չի ուզում միանալ:





Հ․Գ․։ Մեկանբանությունս՝ հաջորդ հոդվածում․․․

Saturday, December 22, 2018

Sevak Amroyan & Garnik Sargisyan - Arjani / Արժանի









" Ձեր քաջ սխրանքներն են պահել իմ երկրին,

Ձեր վառ անուններն են որդուս շուրթերին,

Մոնթե, Պետո, Կարոտ,

Մովսես, Թաթուլ, Վազգեն, Բեկոր,

Ձեզանով Դուք բացեցիք նոր օր"։


Արաբո և Ներսիկ Իսպիրյաններ - Տուն իմ Հայրենի / Arabo&Nersik Ispiryan - Tun im Hayreni




Երգ, որ արտահայտում է օտարության մեջ ապրող հայի սրտի ձայնը։ Անհնար է լսել և չհուզվել։ 
Կարող ենք օտարության մեջ լավ ապրել, բարեկեցիկ, լավ տուն ունենալ, լավ աշխատանք, և այլն։ Բայց երբեք չենք ազատվում այդ զգացմունքից, թէ՝ մի բան էն չի։ Մի բան պակաս է։ Հացը նույն համը չունի։ Ջուրը նույն համը չունի։ Լոլիկը, վարունգը, մրգերը - սաղ անծանոթ համ ունեն։ Այն երկիրը, որտեղ ապրում ես, ուրիշի հայրերն են կառուցել, ուրիշի եղբայրներն են պաշտպանել, ուրիշ մայրեր են արցունք թափել և օրուգիշեր արթուն մնացել։
Երբ առավոտները ոչ թէ Մասիս սառն է դեմդ, այլ՝ (թեկուզ և շատ գեղեցիկ) Ալպյան սառերը, օրինակ, երբ փոխանակ Գառնու ջուր խմես, խմում ես Evian  կամ ուրիշ ինչ-որ գործարանում շշալցված ջուր, երբ փոխանակ լավաշ ուտես, ուտում ես իրանց սովորական հացը, երբ փոխանակ առիթներին լսես դհոլ-զուռնա-դուդուկ, լսում ես ինչ-որ անդեմ երաժշտություն, երբ հրաշքով ձեռք ես բերում Հայաստանից բերած բաստուրմա, կոնյակ լավաշ կամ տարբեր չրեր, երբ հեռուստացույցով կամ համակարգիչով  Ռուբեն Հախվերդյանին, այս վերևի երգը կամ Նունե Եսայանի Դլե Յամանը լսում ես և քեզանից անկախ արցունքներդ "ճանապարհի են հելնում" - և այսպես կարելի է անվերջ շարունակել - , այն ժամանակ ոնց-որ  անդադար առնահոսելուց լինես։ Ոնց որ խեղդվելուց լինես։ Ոնց որ սրտիդ տեղը մի մոխրագույն փոս լինի, ու այդ փոսը օրեցօր մեծանում ու խորանում է։ Հանկարծ առաջանում է վախը, որ այդ փոսը անդառնալի անդունդ չդառնա։ 
Ես դրա մեջ ապրել եմ։ Այս կյանքում՝ 23 տարի, իսկ ավելի լայն և ճիշտ իմաստով՝ մի քանի դար։ Իմ նախնիներս դեռևս 11րդ դարում ստիպված են եղել լքել Հայրենիքը, հասել են Ղրիմ, ապա դարերի ընթացքում՝ այսօրվա Տրանսիլվանիա։  
Իսկ ես 23 տարեկանում որոշեցի  ինքնությանս մահկանացուն քնքելու փոխարեն «նոր ծննդյան վկայական» ձեռք բերել։ Որոշեցի այդ վախը վերացնել, ու այդ մոխրագույն, անդեմ փոսը լցնել։ Որոշեցի կաթիլայինը անջատելու փոխարեն՝ վերածնունդ ապրել։

Որոշեցի ՏՈՒՆ ՎԵՐԱԴԱՌՆԱԼ։

NERSIK ISPIRYAN ft. ARABO ISPIRYAN-Pit Pashtpanem//Ներսիկ և Արաբո Իսպի...










Հերմես/ Մերկուրիուս


Ծագում
Հերմեսը հին հունական աստված է, Զևսի և Մայայի որդին։ Նույնացվել է հռոմեացիների Մերկուրի աստծո հետ։ Անձնավորում էր հատկապես խորամանությունն ու ճարպկությունը։ Հովանավորում էր գողերին, հռետորներին, վաճառականներին։ Ստեղծել է կշիռն ու չափը։ Զևսի սուրհանդակ, հանգուցյալների հոգիների դեպի դժոխք ուղեկցողը։
Աստվածների սուրհանդակ Հերմեսը նույնպես սիրահարված էր սիրո աստծուհուն: Հերմեսն ու Ափրոդիտեն (սիրո աստվածուհին) Հերմափրոդիտոս անունով զավակ են ունենում:
Հերմեսը պահպանում է ճանապարհները, և նրան նվիրված հերմերը Հունաստանում ամենուրեք կարելի էր տեսնել ճանապարհներին, խաչմերուկներում և տների մուտքերի առաջ։ Նա հովանավորում է ճանապարհորդներին՝ նրանց կենդանության ժամանակ, նա մեռյալաների հոգիներին ուղեկցում է վերջին ճանապարհ՝ դեպի Հադեսի տրտում թագավորությունը։ Իր կախարդական ձողիով փակել է տալիս մարդանց աչքերը և նրանց ընկղմում քնի մեջ։ Հերմեսը ճանապարհների և ճանապարհորդների հովանավոր աստվածն է. և առևտական հարաբերություների ու առևտրի աստվածը։ Նա առևտրական շահ է բերում ու մարդկանց հարստություն տալիս։ Հերմեսն է հնարել և՛ չափ ու կշիռը, և՛ թվերը, և՛ այբուբենը. նա՛ է սովորեցրել այդ ամենը մարդկանց։ Նա ճարտասանության աստվածն է նաև ւ դրա հետ մասին՝ հնարագիտության ու խաբեության։ Ոչ ոք չի կարող գերազանցել նրան ճարպկության, մինչև իսկ գողության մեջ, քանի որ նա արտասովոր ճարպիկ գող է։ Նա է, ով մի անգամ կատակով գողացել է Զևսի գայիսոնը, Ափրոդիտեից՝ գոտին, Պոսեյդոնից՝ եռաժանին, Ապոլլոնից՝ ոսկե նետերն ու աղեղը, Հեփեստոսից՝ աքցանը, իսկ Արեսից՝ սուրը։
Դիցաբանություն
Հերմես (ըստ հռոմեական առասպելաբանությանը՝ Մերկուրիուս) - Հունաստանի հնագույն աստվածներից մեկն է։ Սկզբում եղել է նախրի ու հոտի պահապան աստվածը, նրան երբեմն պատկերել են ոչխարը ձեռքին։ Հոմերոսյան էպոսում Հերմեսը նախ և առաջ աստվածների բանբաերն է և մեռածների հոգիների ուղեկիցը՝ դեպի Հադեսի ստորերկրյա թագավորություն։ Հերմեսը ճանապարհների հովանավորն է. առևտրի զարգացման հետ Հերմեսը դառնում է առևտրի, հետևապես նաև հնարագիտության, խաբեության ու մինչև անգամ գողության հովանավոր աստվածը։ Բացի այդ, Հերմեսը պատանեկության, ատլետների հովանավորն է, մարմնամարզության աստվածը.նրա արձանները դրվում էին պալեստրաներում ու գիմնազիաներում՝ այն հաստատություններում, ուր սովորեցնում էին ըմբշամարտություն, բռնցքամարտություն, սկավառակի նետում, վազք, թռիչք և այլն։
Ալեքսանդր Մակեդոնացու կողմից ամբողջ պարսկական տիրապետությունը նվաճվելուց հետո (ն.թ.ա.IV դարի վերջը) Հերմեսը նույնացվում է գիտության և կախարդության եգիպտական Տոտ աստցու հետ և դառնում է նաև կախարդության և աստղագուշակության աստվածը. նրան սկսում են կոչել երիցս մեծագույն աստված Հերմես։

Հուդան ողջ է...

  Ըստ Աստվածաշնչի, Հուդան, Հիսուսին 30 արծաթադրամի դիմաց մատնելուց հետո, գնացել ինքնասպան է եղել, ծարից կախվելով։ Բայց նայելով վերջին իրադար...